ඩිට්‍රොයිට් හි සැඳෑවක්

මාර්ගය පාළුය​. මග දෙපස විශාල කඩ සාප්පු වසා තිබේ. බොහෝ සාප්පු හිස් ය​. සමහර විශාල සාප්පු වල බදු දීමට තිබේ කියා බෝඩ් ගසා තිබේ. එහෙත් ඒවා බදු ගෙන ව්‍යාපාර පවත්වාගෙන යාමට කෙනෙකු නැත​. මුදල් නොමැති නගරයක  ව්‍යාපාර කරගෙන යන්නෝ කවරහුද ? 

පදිංචියට යෝග්‍ය  ප්‍රදේශ වල නිවාස වල තත්වය දුක්ඛිතය​. බොහෝ ගෙවල් පාළුවට ගොසිනි. නිවාස ණය  ගෙවා ගැනීමට නොහැකිව මිනිසුන් බොහෝ දෙනෙකු නිවාස වලින් ඉවත් කොට තිබේ. අතරින් පතර නිවාස වල මිනිසුන් ස්වල්ප දෙනෙකු සිටිති. ඔවුන් ගේ දෙනෙත් දීප්තියෙන් තොරය​. ඇතැම් විට තව නොබෝ කාලයකින් ඔවුන් ද හෝම්ලස් හෙවත් නිවාස රහිත මිනිසුන් ගේ ගොඩට වැටෙනු ඇත​. 

මහා අර්ථික අවපාත සුනාමියට අසුවූ මිචිගන් ප්‍රාන්තය හෙම්බත්ව ඇත​.  වාහන නිෂ්පාදනය මගින් රැකියා උත්පාදනය කල කර්මාන්තය බිඳ වැටෙමින් තිබේ. බොහෝ කර්මාන්තශාලා වෙනත් ජනපද වලට හෝ වෙනත් රටවලට ගෙන ගොස් ඇත​. මිනිසුන් තුල බලාපොරොත්තුවේ සේයාවන් පවා දැකීම අසීරුය​. ඇමරිකානු සිහිනය බිඳ වැටී තිබේ. 

කළු ජාතිකයන් බහුතරය ජීවත් වන ප්‍රදේශ වල අනාගතය පිලිබඳ අවිනිශ්චිතතාව සමාජ හව්හරණක් නොමැතිකම යනාදී තත්වයන් නිසා පීඩාවට පත් මුහුණු දක්නට තිබේ. සමහරු විස්කි හෝ ක්‍රැක් කොකේන් මතින් අසහනකාරී පරිසරයෙන් මිදී තාවකාලික සිහින ලෝක වල සැරිසරති. ඔවුන් බාහිර ලෝකය පිලිබඳව විමසිලිමත් නොවේ. අඩවන් වූ දෙනෙත් විඩාබර අකලට මහළු වී ගිය මුහුණු , දිරාපත් වූ ශරීර මම දකිමි.  

ඩිට්‍රොයිට් හි සමහරක් ප්‍රදේශ වලට කුලී රථ රියැදුරන් යාමට සූදානම් නැත​. මේවා මුදා නොගත් ප්‍රදේශ වැනිය​. එම ප්‍රදේශ වල මිනිස් දිවියක වටිනාකම් නැත​. තවත් ඩොලර් කීපයක් සඳහා වෙඩි උණ්ඩයක් හෝ පිහි පාරක් මගින් ජීවිතය කවර මොහොතක වූ ඩැහැගැනීමට ඉඩ තිබේ. 

සමහර ස්ථාන වල කළු තරුණයන් එක් රැස්ව බාස්කට් බෝල් ගසති. ඔවුන් ගේ ඇඳුම් අපිළිවෙලය​. සුළු වචන හුවමාරුවක් ගැන්සි යුද්දයක් දක්වා පරිවර්තනය වීමේ ඉඩකඩ තිබේ. ඔවුන් ගේ බැගී කොට කලිසම් සහ බැගී කමිස තුල ගිනි අවි සඟවාගෙන තිබෙන නමුදු ඒවා නිතර පත්තු වේ. සෙල්ලම් කරන ඔවුන් අමුත්තෙකු වූ මා දෙස බලති. මම ඔවුන් ගේ දර්ශන පථයෙන් ඇදී යමි. තැනින් තැන නැවැත්වූ පැරණි ෆෝඩ් , Chevrolet වාහන මම දකිමි. සමහර වාහන වල රෝද පවා නැත​. ඉදිරි මාර්ගය භූත නගරයක ලකුණු පෙන්වයි. 

පසුගිය හැට වසර තුල ඩිට්‍රොයිට් හි ජනගහනය 63 % කින් අඩුවී තිබෙන බවට වාර්තා වේ. වීථි ලාම්පු වලින් 40 % අක්‍රිය ය​. නිවාස හැත්තෑ අට දහසක් පමණ නිවැසියන් ගෙන් තොර අතර ඩොලර් 500 කට වූවද නිවසක් මිලට ගත හැකිය​. ළමා ජනගහනයෙන් 60 % දරිද්‍රතාවයෙන් පෙලේ.  විරැකියාව , දුගී බව , අපරාධ ඉහලයාම් යනාදී සමාජ ගැටළු වලින් ඩිට්‍රොයිට්වාසීන් පීඩා විඳිති . එහෙත් ඩිට්‍රොයිට් රිවර් ෆ්‍රන්ට් වැනි ප්‍රදේශ වල ධනවතුන් ජීවිතය වින්දනය කරති. ආදායම් විශමතාවන් පැහැදිලිව පෙනේ. ආර්ථික අවපාතය මාරුතය ඔවුන් වෙත ලඟාවී නොමැති හැඩය​. අලංකාර නිවාස , අලංකාර මාවත් , සැඳෑ සාද දක්නට තිබේ. දුගී ඩිට්‍රොයිට් සහ ධනවත් ඩිට්‍රොයිට් වෙන් කරන අදිසි බර්ලින් තාප්පයක් තිබේ කියා මට සිතේ. 

ධනවාදයේ සියළු අයහපත් ලක්‍ෂණ මම ඩිට්‍රොයිට් හිදී දුටුවෙමි. මයිකල් මුවර් පැවසූ අනාවැකි ක්‍රමක් ක්‍රමයෙන් තත්‍ය වෙමින් පවතියි. එය භයානකය. සැබවින්ම එය භයානකය.

ප්‍රජා පීඩක සමාජවාදය නිසා මස් රාත්තලක්, සීනි කිලෝවක් ගැනීමට පෝලිම් වල පැය ගනන් සිටි මිනිසුන් මගේ මතකයට නැගේ. හිමෙන් පිරි පාරවල් වල ඔවුන් පෝලිම් ගැසී සිටින්නේ අතෘප්තිමත්වය​. පර්තින්නය හෙවත් පක්‍ෂ සාමාජිකයන් පෝලිම් වල නැත​. ඔවුන් ගේ නිවෙස් වල අත්‍යාවශ්‍ය භාණ්ඩ තිබේ. පීඩාවට පත් වී සිටින්නෝ සාමාන්‍ය ජනතාවය​.   

ජීවිතයේ එදිනෙදා අවශ්‍ය වන භාණ්ඩ හිඟ වන විට මිනිසුන් නොසන්සුන් වෙති. ඔවුන් ලෙනින්ට , ස්ටාලින්ට , කෘශෙව්ට , බ්‍රෙෂ්නෙව්ට , ගර්බශෝව්ට බනිති. සාප කරති. ඒ අතරවාරයේ පෝලිම පනින්නෙකු ආ විට සියළුදෙනාගේම කෝපය ඔහු හෝ ඇය වෙත යොමු කෙරේ. මෙසේ පැය තුන හතරක්  පෝලිමේ සිට පාරිභෝගික භාණ්ඩයක් මිලට ගත් විට මිනිසුන් මොහොතකට ජීවිතයේ ඒකායන සතුට විඳිති. එහෙත් ඊලඟට එලැඹෙන මොහොතේදී එම සතුට අතුරුදහන් වේ. හෙටත් පෝලිමේ සිටිය යුතුය​. 

සමාජවාදය යටතේත් ධනවාදය යටතේත් මිනිසුන් විඳවනවා මම දිටිමි. මෙම සමාජ ආර්ථික විඳවීම් අවසන් කරන තෙවැනි මානුශිකවාදී ක්‍රමයකට අප යා යුතුය​. 

වෛද්‍ය රුවන් එම් ජයතුංග