Tuesday, June 30, 2015

උපමානය




කැනූලාවක් සහ tourniquet හෙවත් රබර් තිරිංගයක් ගෙන ආ සහායක හෙදිය තිරිංගය වින්සන්ට් ලංකාතිලකගේ අතේ මැණික්කටුවට ඉහලින් ඔතා ශිරාවක් පාදා ගැනීමට බොහෝ වේලාවක් උත්සහ කලාය​. ඇයගේ නලල දහදිය බිඳු වලින් පිරී තිබේ.  අවසානයේදී ශිරාවක් පාදා ගැනීමට ඇය සමත් වූවාය​. එම ශිරාව තුලින් කැනූලාවේ කටුව යවන ලදි. කැනූලාව නියමිත පරිදි ශිරාව තුලට ගිය බව සැක හැර දැනගත් හෙදිය කැනූලාවේ මධ්‍යයේ වූ කටුව සෙමින් ඉවතට ගත්තාය​. ඉන්පසු සේලයින් බටයේ අග කෙලවර කැනූලාවේ කොනට සවි කරන ලදි.

ඩ්‍රිප් එක හයියෙන් යවන්න වෛද්‍යාවරයා විධාන කලේය​.

හෙදිය සේලයින් බෝතලයේ දියර ගලා යාම උපරිමයට සිදු වන අන්දමට ප්ලාස්ටික් කුඩා රෝදය බුරුල් කලාය

දැන් ප්‍රෙශර් එක බලන්න  වෛද්‍යවරයා රෝගියාට දෙන ඔක්සිජන් ප්‍රමානය වැඩි කරමින් කීවේය​.


                         ****************************************************************************


වින්සන්ට් ලංකාතිලක , කරුනානායක සහ ජූඩ් උමං දුම්රියෙන් සිම්ප්ලොන් මෙට්‍රෝ ස්ටේෂම දක්වා ගියහ​. ඉන්පසු ටැක්සියක නැගි  ඔවුන් තිදෙනා  Rue Championnet හි අවන්හලක් වෙත ගියේ රාත්‍රී ආහාරය ගැනීම සඳහාය​. මුළු වේලාව තුලම කරුනානායක නිහඬව සිටියේය​. ඔහු කථා කලේ අතරින් පතර වචන කීපයක් පමණි. ගැස්ටන් ගැලිඔන් හමුවීමේ අපේක්ශාවෙන් සිටි වින්සන්ට් ලංකාතිලක ජූඩ් ඇසූ ප්‍රශ්න වලට පමණක් පිලිතුරු දුන්නේය​. විශේශ සල්ලාපයකින් තොරව තිදෙනා ආහාර ගත්හ​.

 “ වින්සන්ට් පැරිස්වල තව කොච්චර කාලයක් ඉන්නවද ? ජූඩ් ඇසීය​.

තව සති දෙක තුනක් විතර වින්සන්ට් ලංකාතිලක  පිළිතුරු දුන්නේය​.

වින්සන්ට්  ටෝර්සි වල ඉන්න සිරිමාන්න හමු වෙන්න යන්නේ නැද්ද ? ජූඩ් කුතුහලයෙන් යුතුව ඇසීය​.
ෆ්‍රෙඩ් සිරිමාන්න හිටපු විශ්ව විද්‍යාල මහාචාර්‍යවරයෙකි. ඔහු කාලයක් සැවෝයි විශ්ව විද්‍යාලයේද පසුව සෝබෝන් විශ්ව විද්‍යාලයේද ඉගැන්වීම් කලේය​. ඔහු දැන් කාලයක් පුරා වාසය කරන්නේ ටෝර්සිවලය​. වින්සන්ට් ජාන් බ්‍රයෝන්ව හඳුනා ගත්තේ ෆ්‍රෙඩ් සිරිමාන්න හරහාය​.  ඔහුට අවසන් වරට ෆ්‍රෙඩ් සිරිමාන්න හමු වූයේ මීට වසර කීපයකට උඩදීය​.

ෆ්‍රෙඩ් සිරිමාන්න  නිර්දය විවේචකයෙකි. ඔහුට ලාංකික සමාජය ගැන බරපතල විවේචන තිබුනේය​. එම නිසා දෝ ඔහු ලාංකික සමාජයෙන් ස්වයං පිටුවහලකට ලක්ව ප්‍රන්සයේ ජීවත් විය​. ඔහුගේ හඬ වින්සන්ට් ලංකාතිලකට දැනුදු ඇසෙන්නාක් මෙනි.

සමාජ  ඛේදවාචකයන්ට හේතුව සමාජය උසුලන අවිචාරශීලීත්වය වෙන්න පුලුවන්. කවදාවත් අපේ ර​ෙට් විචාරශීලී සමාජයක් තිබුනේ නැහැ නේ. අපේ සමාජයේ බරපතල සංස්කෘතික ඌනතා තියනවා. අපි දැවන්ත   ශිෂ්ටාචාරයක් ගොඩ නගලා නැහැ. අපේ මිනිස්සු හැමදාම අතීත කාමය එක්ක ජීවත් වූ මිනිස්සු. අතීත සංස්කෘතියක්  ශිෂ්ටාචාරයක් ගැන කථා කරනවා.  සංස්කෘතිය-ශිෂ්ටාචාරය කියන්නේ ජීවාමාන මේ මොහොතේ පවතින දෙයක්. හරියට මුදල් වගේ. යාචකයෙක් කියනවා මගේ මී මුත්තා හොඳ සල්ලිකාරයෙක් ජීවත් උනේ වලව්වක කියලා. ඒ කිව්වා කියලා යාචකයා ධනවතෙක් වෙනවද​? අපේ මිනිස්සුත් එහෙමයි. වර්තමානයේ ලාංකික සමාජය සංස්කෘතික වශයෙන් පසුගාමියි. නමුත් අතීත සංස්කෘතියක්-ශිෂ්ටාචාරයක් ගැන කියලා උදම් අනනවා. අපි  අපේම කිව හැකි මහා සංගීත නාට්‍ය හෝ සාහිත්‍ය සම්ප‍්‍රදායයක් මෙතෙක් බිහි කරලා නැහැ. ලෝකයට අද්විතීය සංගීත නාට්‍ය හෝ සාහිත්‍ය නිර්මාණ දීලා නැහැ. අපේ සමාජය තොල්ස්තෝයිලා බිහි කරලා තියනවද ? සාත්‍රේලා බිහි කරලා තියනවද ? තාගෝර්ලා බිහි කරලා තියනවද? දිවයින් මානසිකත්වයෙන් යුතු ගෝත්‍රික කුහකයන් හැර අප මෙතෙක් බිහි කලේ කවරුන් ද ලෞකික ජීවිතයේ සතුට මෙන්ම ආමිස ජීවිතයේ සතුට ගැන නොදන්නා, ජීවත් වීමේ සන්තුෂ්ටිය බෙදාගැනීමේ හුරුවක් නැති මිත්‍යාව අන්ධ භක්තිය ලුහුබඳින පසුගාමී සමාජයක් තමයි අප සැම දෙනා නිර්මාණය කරලා තියෙන්නේ. ඒ අර්ථයෙන් ගත් කල අපි සෑම දෙනා අසමත් ජාතියක සාමාජිකයෝ. ඒ නිසා තමයි මේ භූමියේ ජාතිවාදී කෝලහල පැන නැග්ගේ, තරුණ කැරලි දෙකක් නිසා ජීවිත විනාස උනේ. තිස් අවුරුදු යුද්දයකට රට මැදි උනේ. නූගත් මිනිසුන් විසින් උගත් මිනිසුන් පාලනය කරන රටක් මේක​. ඒ නිසා තමයි බොහෝ විට  උගතුන් රට හැරලා ගියේ. දේශප්‍රේමය කියන වියාජ කෝදුව තමයි උතුරේ මෙන්ම  දකුණනේත්  භාවිතා කලේ.   සෑම  සිදුවීමක්ම තර්කානුකූල මනසින් නොව කර්මයට හා කේන්දරයට පවරා  පරාජය භාර ගන්නා අලස සමාජයක් අද අප හමුවේ  තිබීම අරුමයක් නොවෙයි. සමාජය තුල​ පසුගාමීත්වය පිරිලා ර​ෙට් ජන වාර්ගික ආවේග කළමනාකරනය ඉතාම දුර්වලයි. අන් මත නොඉවසීම සහ සාමයේ නොහැකියාව ගෝත්‍රික ඌරුවක් . ඒක මිනිසුන් ගේ ජාන වලට කා වැදිලා.දේශපාලන නායකත්වය රට ගැනට වඩා හිතන්නේ ආත්මාර්ථය ගැන. මිනිසුන් තුල  මුග්ධත්වය උතුරා යනවා. විචාර බුද්ධියක් නැහැ​. ජනමාධ්‍ය පවා ජනතාවට විඥානභාවය ලබා දීම වෙනුවට කරන්නේ සදාකාලිකව ඔවුන්ව අඳුරේ තබාගනු වස් දේව ප්‍රාතිහාර , විශ්ව කිරණ  . මන්තර ගුරුකම් , ඉන්ඳ්‍රජාල මගින් රෝග සුව කිරීම වැනි ප්‍රලාප මගින් පත්තර පිටු පිරවීමයි.  එවැනි රටකට හෙටක් තිබෙනවාද?

වින්සන්ට් ලංකාතිලක බාදා කිරීමකින් තොරව ෆ්‍රෙඩ් සිරිමාන්නට   සවන් දෙයි. ෆ්‍රෙඩ් සිරිමාන්න යලිත් තම හඬ අවදි කරයි.

හොඳ මිනිහා සහ නරක මිනිහා එහෙමත් නැත්නම් දේශප්‍රේමියා සහ දේශ ද්‍රෝහියා යන්න තීරණය කරන උපමානයන් මොනවාද ?  ඔබ ස්ටාලින් ගේ සෝවියට් දේශයේ හොඳ මිනිහෙක් හෝ දේශප්‍රේමියෙක් නම් මාර්ක්ස් එන්ගල්ස් ලෙනින් ගේ භාෂිතය හිස් මුදුනින් පිලිගන්න අයෙක් වෙන්න ඕනේ , එසේම ස්ටාලින් ගේ සියළු ක්‍රියා මාර්ගයන් අනුමත කරන අයෙක් වෙන්න ඕනේ. බුහාරින් සිනවියෙව් වගේ හිටපු නායකයන් ජනතා සතුරන් කියලා විශ්වාස කරන්නටත් අවශ්‍යයයි. ගුලාර්ග් වලට තවාරිෂ් ස්ටාලින් දක්කන්නේ ජනතා සතුරන් සමාජ විලෝපිකයන් කියලත් අදහන්න ඕනේ. 

ඒ වගේම ඔබ හිට්ලර් ගේ තුන්වන රයිකයේ හොඳ මිනිහෙක් හෝ දේශප්‍රේමියෙක් නම් උසස් ආර්ය ජර්මන් ජාතියක් ගැනත් මේ ආර්ය ජාතිය අපමිශ්‍ර කරන දුෂ්ට මීයන් බඳු යුදෙව්වන් සිටිනවා කියලත් විශ්වාස කරන්න ඕනේ. ඔබ මාඕ ගේ චීනයේ හොඳ මිනිහෙක් හෝ දේශප්‍රේමියෙක් නම් අධිරාජ්‍යවාදීන් ගේ දේශීය නියෝජිතයන් වන ඉඩම් හිමියන් කියා කොටසක් සිටින බවත් ඔවුන් පොළවෙන් තුරන් කල යුතු බවත් අදහන්න ඕනේ. 

 ඔබ එඩ්ගා හූවර් එක්සත් ජනපදය අනියම්ව පාලනය කල කාලයේ එක්සත් ජනපදයේ සිටි හොඳ මිනිහෙක් හෝ දේශප්‍රේමියෙක් නම් ඇමරිකාවට එදිරිව කොමියුනිස්ට් කුමන්ත්‍රණයක් තිබෙන බවත් කළු ජාතිකයන්ටත් සුදු ජාතිකයන් මෙන් සමාන අයිතිවාසිකම් දිය යුතු බව කියන්නේ මේ කුමන්ත්‍රණ බලවේග බවත් විස්වාස කරන්නෙකු විය යුතුයි. 

මේ විශ්වාස පද්දති ඇදහිලි පිලිගැනීම්  බැහර කොට ඔබ ඔබගේ සහජ බුද්ධිය සහජාශය මත ක්‍රියා කිරීමට ගියහොත් ඔබ නරක මිනිසෙකු, දේශ ද්‍රෝහියෙකු වෙනවා. එවිට අන්ධ විස්වාසයෙන් ක්‍රියා කරන සමාජය ඔබව මහාමාරිය රෝගියෙකු මෙන් බැහැර කරනවා.

ෆ්‍රෙඩ් සිරිමාන්න  හමුවීමේ අවශ්‍යාතවක් වින්සන්ට් ලංකාතිලක හට ඇතිවේ. නමුත් ඊට ඇති ප්‍රධාන බාධකය කාලයයි. ගැස්ටන් ගැලිඔන්  අද හෙට හමු වූයේ නම් ෆ්‍රෙඩ් සිරිමාන්න  මුණ ගැසීම​ සඳහා ටෝර්සි වලට යා හැක​.


වින්සන්ට් , සිරිමාන්න මුණ ගැහෙන්න යනවනම් මාත් එන්නම් ජූඩ් පවසයි.

වින්සන්ට් ලංකාතිලක  ඒ සඳහා පිලිතුරක් නොදේ ඔහු මොහොතක් කල්පනා කරයි.

බලමු යනවනම් මම ජූඩ්ට කියන්නම්

වින්සන්ට් අද රෑ හොෙටල් එකට යන්න ඕනේ නැහැ. අපේ ගෙදර යමු. එහෙ නිදා ගන්න පුලුවන්. මේ දවස් වල කරුනානායකත් ඉන්නෙ මාත් එක්ක.

කමක් නැහැ ජූඩ් මට හොෙටල් එකට යන්න ඕනේ. මම කෙනෙක් මුණ ගැහෙන්න ඉන්නේ.

කවුද ගැස්ටන්ද ? ජූඩ් විමසයි. වින්සන්ට් ලංකාතිලකට දාලියා ගැන සියුම් කෝපයක් ඇතිවේ.

ගැස්ටන් මේ දවස් වල පැරිස් වල නැහැ. මිනිහා ජිනෝවා ගිහිල්ලා

එය අසුබ ආරංචියකි.

ජූඩ් කොහොමද දන්නේ ගැස්ටන්  ජිනෝවා ගියා කියලා ?

ජූඩ් කිසිවක් නොකියා මදහස පායි. පිටිපන උපත ලැබූ ජූඩ් ජීවිතය ආරම්භ කලේ ධීවරයෙකු වශයෙනි . ඉන්පසු මාළු මුදලාලි කෙනෙකුගේ ට්‍රෝලරයක ස්කිපර් ලෙස වැඩ කල ඔහු ඉතාලි පැන්නේය​. ඉතාලියේ සිට ප්‍රන්සයට පැමිනි ජූඩ් සුළු සුළු වියාපාර කීපයකට අත ගසා ධනයක් උපයා ගත්තේය​. ඔහු ලාංකිකයන්ට හිතවත්‍ ය​. ඕනෑම ලාංකිකයෙකුට උදව් කරයි. සමහර ලංකාවේ මිනිසුන් ජූඩ් ගෙන් මුදල් ගෙන යළි පියවා නැත​. නමුත් ජූඩ් ඔවුන් ගැන අහිතක් නොසිතයි. යළිත් ඔවුන් මුදල් ඉල්ලුවහොත් නොදී සිටින්නේ නැත​. ජූඩ් ඉටු කරන්නේ දුක් ගන්නාරාලගේ භූමිකාවයි. ඔහු මහ​ළු ෆ්‍රෙඩ් සිරිමාන්න   ගේ අවශ්‍යතා ගැන සොයා බලයි. 

 සාම්ප්‍රදායික මං ඔස්සේ  ගොස් අධ්‍යාපනය නොලැබුවද ජූඩ් ස්ව උත්සහයෙන් උගත්තෙකි. ඔහු ඉතාලි සහ ප්‍රන්ස භාෂා හොඳින් කථා කරයි. මිනිසුන් අතර ජීවත් වෙන ජූඩ් මානව විශ්ව විද්‍යාලයේ නිර්මාණයකි. ධීවරයෙකු  වීම ඔහුට නිගරුවට කරුණක් නොවේ. සාන්ත පීතරතුමාත් ධීවරයෙකි.

  ඔහු ඉතාලි පැමිණි කථාව වින්සන්ට් කිහිප වතාවක්ම අසා තිබේ. එම කථාව ජූඩ් පවසන්නේ විශාල අභිරුචියකිනි. 

“ මුදලාළි අපිට ගමන් වාර සෑහෙන ගානකට සල්ලි ගෙවලා තිබේ නැහැ​. ඒ නිසා තමයි අපි තීරණය කලේ  මුදලාළි ගේ ට්‍රෝලර් එක අරගන ඉතාලි පනින්න​. අපිත් එක්ක මීට කලින් ඉතාලි පනින්න ගිහිල්ලා නේවි එකට අහු වෙලා රිමාන්ඩ් එකේ හිටපු වෙන්නප්පුවේ කොල්ලෙකුත් හිටියා. මිනිහට හොඳටම ඉතාලි උණ. ඇප පිටින් ඉන්න ගමන් තමයි අපිත් එක්ක යන්න සෙට් වෙන්නේ. මිනිහා ලඟ කන්ටැක් එකක් තිබ්බා. අපි සූවස් ඇළ ලඟට යන්න ඕනේ ඉන් පස්සේ වෙන්නප්පුවේ හාදයාගේ කන්ටැක් එක බෝට්ටු වලින් අපිව ඉතාලියට පන්නවනවා. 

 වෙන්නප්පුව , මාරවිල , දන්කොටුව , හලාවත පැත්තේ රැකියා විරහිත තරුණයෝ ටිකකුත් අපිට එකතු උනා. ඒ වගේම එල්.ටී.ටී.ඊ එකේ බඳවා ගැනීම් වලින් බේරෙන්න වත්තලට පනලා හිටපු දෙමල කොල්ලෝ කීප දෙනකුත් දෙමල පවුල් තුනකුත් අපිත් එක්ක ආවා. ඒ කාලේ ඉතාලි ගමනට ලක්ශ තුන හමාරක් ගන්නවා. හැබැයි අපි ගත්තේ ලක්ශ දෙකයි. වතුර බෝතල් ,ත්‍රිපෝෂ , බිස්කට් , හාල් එහෙම ගේන්නත් ඕනේ. ට්‍රෝලර්  එකේ ඉතාලි පනින්න ආපු කට්ටිය තිහක්  විතර හිටියා  

අපි මීගමුව මුහුදු තීරයෙන් ගමන පිටත් උනා. සාමන්‍යයෙන් ලංකාවේ ඉඳන් ඉතාලියට මුහුදු සැතපුම් 4984 තියනවා. මේ ගමනට දවස් 21 විතර ගත වෙනවා. නමුත් අපි යන්නේ වෙරළ ආරක්ශක සේවා මග හැරල​. ඒ නිසා පරංගියා කෝට්ෙට් ගියා වගේ තමයි යන්නේ. ඒ නිසා ගමනට යන දින ගානත් වැඩියි.  

අපි කෑවේ මුහුදු වතුරින් උයපු බත්, කරවළ හා අතරින් පතර බිස්කට්. මුහුද හොඳට තියන කොට අපි මාළු ඇල්ලුවා . අල්ලපු මාළු මුහුදු වතුරින්ම තම්බලා කෑවා. අපි වතුර පරිස්සම් කර ගත්තා.  වහින කොට ෙටන්ට් රෙද්දක් දාලා වැහි වතුර එකතු කර ගත්තා.  

 අපි ගමන පටන් ගෙන සුමානෙකට පස්සේ ඉන්දියන් සාගරයේ ගොඩාක් දුරකට යාත්‍රා කලා. ගොඩබිමක් පේන තෙක් මානයක නැහැ.  මුහුද පුරුදු නැති එක සිංහල කොල්ලෙක්ට අසනීප උනා. උණ සහිත පාචනය​. කොල්ලා එන්න එන්න දුර්වල වෙනවා. මේ සිංහල කොල්ලට සාත්තු කලේ දෙමල පවුලක්. කොල්ලගේ කැත කුණු පවා මේ අය ඇද්දා. නමුත් අප්‍රිකාව කිට්ටු වෙනකොට කොල්ලගේ පණ ගියා. මොනවා කරන්නද අපි කොල්ලා වැතිරිලා හිටපු බෙඩ්‍ෂීට් එකේම බොඩිය ඔතලා යාතිකාවක් කියලා මුහුදට දැම්මා. 
 අප්‍රිකාව පේනතෙක් මානයේදි මහා කුණාටුවක් ආවා. මම හිතුවේ ට්‍රෝලර් එක පෙරලෙයි කියලා. කුණාටුව දවස් දෙකක් තිබ්බා. හොඳටම  වැස්ස , අපි තෙතබරිත වෙලා. කට්ටිය වමනේ දානවා. සුවාසේ වගේ තැන් තැන් වල වැටිලා. මම කට්ටියම ෙඩක් එකෙන් පල්ලෙහා තට්ටුවට දැම්මා. නැත්නම්  ට්‍රෝලර් එක අඩමාණ වෙලා පෙරලෙනවා.  මම අමාරුවෙන් ට්‍රෝලර් කන්ෙට්‍රෝල් කරගෙන ගොඩබිමට තරමක් දුරින් යාත්‍රා කලා. සුවස් ඇළ කිටටු කරන කොට වෙන්නප්පුවේ කොල්ලගේ කන්ටැක් එක බෝට්ටුවකින් ආවා. මමයි ගෝලයයි මිනිස්සු ටික බෝට්ටුවට දාලා අපි ගිය ට්‍රෝලර් එකෙ පතුලේ හිලක් හාරලා ට්‍රෝලර් එක ගිල්ලුවා. මුදලාලි ට්‍රෝලර් එක ගිල්ලුව එක ආරංචිවෙලා මාව මරනවාමයි කියලා කිව්වලු. ඒත් පස්සෙ කාලෙක මම මෙහෙන් ලක්ස දහයක් විතර මිනිහට යැව්වා ට්‍රෝලර් එකේ අලාබෙට.

වෙන්නප්පුවේ කොල්ලගේ කන්ටැක් එක අපිව සූවස් ඇළ ඔස්සේ ඉතාලියට අරගෙන ගියා. ඉතාලි පැනලා ගොඩක් දෙනෙක් ලංකාව ගැන බොරු කියලා දේශපාලන රැකවරණ ඉල්ලුවා. ඒත් මම ලංකාව ගැන බොරු කිව්වේ නැහැ​. කොහොම හරි කොලේ හදාගෙන ඉතාලියේ හිටියා. සල්ලි ටිකක් හොයාගෙන කාලකට පස්සේ ජීවිතය විඳින්න ඕන නිසා ප්‍රන්සෙට ආවා.

මම ජීවිතය දැක්කා වින්සන්ට් මහත්තයා. භීෂන කාලේ ගල්කටස් අරගෙන දේශපාලන අරමුණු වලට මිනී මරපු කොල්ලෝ ඉතාලි පැනලා කන්න නැතිව ඉන්නකොට මම උන්ට කෑම බීම දීලා රස්සා හොයලා දුන්නා. ජීවිතය මොකක්ද කියලා වැටහෙන්න ගත්තම , ජීවිතය විඳින්න ගත්තම උන් දේශපාලන අරමුණු වලට මිනිහෙක් මරා දමන්න හැකි තිරිසන් ගති වලින් ඈත් වෙනවා. එල්.ටී.ටී.ඊ එකේ හිටපු කොල්ලන්ටත් ජීවිතය විඳින්න මම උදව් කරලා තියනවා.

 ජීවිතය විඳින්න මාර්ගයක් නැති උනාම තමයි මිනිස්සු අන්තවාදී අරමුණු වෙනුවෙන් ජීවිතය පුදන්න ඉදිරිපත් වෙන්නේ. ඊලම කියයි, මාතෘ භූමිය කියයි , දෙවියන්වහන්සේ වෙනුවෙන් කියයි , රට ජාතිය වෙනුවෙන් කියයි පන්ති සටන වෙනුවෙන් කියයි , ගව ඝාතන විරෝධී කියයි. මේ සියල්ල අස්සේ ඉන්නවා ජීවිතය විඳින්න මාර්ගයක් නොමැතිව තමන් ගේ සිතිවිළි අරමුණු , අදහන දර්ශනය නිසා  මානසික සිරකරුවෙකු බවට පත් වූ අසහනයෙන් පෙලෙන මිනිසෙක්.  ඔහු දේශපාලන වේවා ආගමික වේවා අරමුණක් මතවාදයක් වෙනුවෙන් මිනී මරන්න මරාගෙන මැරෙන්න සූදානම්.  මේ මිනිසාට ජීවිතය වින්දනය කිරීමට ඉඩ දෙන්න . එතකොට තිරිසන් බව දියවෙලා මිනිස් බව උඩට එනවා. මම මේක හොඳින්ම දැක්කා.

ජූඩ් අපි දැන් යමු වින්සන්ට් පවසයි.

බිල ගෙවීම සඳහා වින්සන්ට් ලංකාතිලක තමාගේ ක්‍රෙඩිට් කාඩ්පත වේටර්වරයාට දුන්නද එය වේටර්වරයාගෙන් ලබා ගන්නා ජූඩ් නෝට්ටු කීපයක් වේටර්වරයා අතට දී ඉතිරිය වේටර්වරයාට ගන්නට කියයි. වේටර්වරයා දෙනෙත් සතුටින් බබලයි. ජූඩ්වින්සන්ට් ලංකාතිලක ගේ ක්‍රෙඩිට් කාඩ්පත  යළි  ඔහුට දෙයි. කරුනානායක නිදිබර විලාසයකින් දෑස් පොඩි කරයි.

"වින්සන්ට් අපේ ගෙදර යමු "  ජූඩ් කාරුණික ආරාධනයක් කරයි. නමුත් වින්සන්ට් ලංකාතිලකට හෝටලයට යාමට අවශ්‍යය​. ගැස්ටන් ගැලිඔන් හමුවීම දැන් අසීරු කරුණකි. ඔහුට ජුල්ස් හෝටලයට ගොස් අඩක් අවසන් කරන ලද ඊ. එල් ෙඩාක්ෙටරොව් ගේ  Ragtime   නවකථාව   කියවීමට අවශ්‍යාතවයක් තිබේ.

 ජූඩ් අපි හෙට හවස ෆ්‍රෙඩ් සිරිමාන්න   හමු වෙන්න යමු. ඔයා හොෙටල් එකට පහට විතර එන්න​.  දැන් මම ටැක්සියක් අරගෙන යන්නම්. කරදර වෙන්න එපා. ඔයා කරුනානායක එක්ක ගෙදර යන්න​වින්සන්ට් ලංකාතිලක ජූඩ් ගෙන් ඉල්ලීමක් කලේය​. අවසානයේදී ජූඩ් එයට එකඟ  විය​.




 (පරිකල්පනික අතික්‍රමණය​- වෛද්‍ය රුවන් එම් ජයතුංග)

Sunday, June 28, 2015

සන්නස්ගල සින්ඩ්‍රෝමය

  
උපුල් ශාන්ත සන්නස්ගල මහතා විසින් රචිත අම්මා කෘතිය ස්වයං චරිතාපදානයකි. මෙම කෘතියේ  අන්තර්ගත වන සහ කතුවරයා විසින් වරින් වර තමා පිළිබඳ කරන ප්‍රකාශ එක්තරා ආකාරයක සායනික ලක්‍ෂණ පෙන්වන බව කිව හැක​. 

මනෝ විද්‍යාඥ Saulo Fernández  විසින් ලියන ලද The Paradox of Humiliation: The Acceptance of an Unjust Devaluation of the Self නම් නිබන්ධනයේ Self-Deprecation Syndrome හෙවත්  ස්වයං මානභංග සහලක්ෂණය පිලිබඳව ගැඹුරින් කතා කරයි. මෙම සින්ඩ්‍රෝමය  සන්නස්ගලගේ ප්‍රකාශ තුලින් විද්‍යාමන වනවාද ?   

චානුක වත්තේගම  විසින් ලියන ලද  සන්නස්ගලගේ අම්මා සහ ලංකාවේ දුප්පත්කම යන ලිපියේ  පාත්‍ර වර්ගයාගේ ළමා කාලයේ අත්දැකීම් මෙලෙස සනිටුහන් වේ.
 
ගම්බද දිළිඳු පවුලක, හතළිස් හැවිරිදි කාන්තාවකට දාව, පවුලේ දසවැන්නා සේ මෙලොව එළිය දකින සන්නස්ගල මන්දපෝෂණයෙන් නොපෙළුණේ නම් එයයි පුදුමය! කුඩා කල ගමේ වැඩිහිටියන් ඔහු අඳුන්වන්නේ ‘ඔළුව ලොකු කොල්ලා‘ හැටියටයි. (‘මුදියන්සෙගෙ ඔළුව ලොකු එකා නෙස්ටමෝල්ට් එක හොරෙන් අරං ගියා)  ඔහුගේ දෙපා කෘශය. ඉණෙන් පහළ පණ නැති නිසා ඇවිදින්නේ දෙපා අද්දවමිනි. 70-77 අහේනි සමයේදී ඔහු සොහොයුරු සොහොයුරියන් සමඟ චව් වැල් ලූණු දා ආහාරයට ගනියි. බුත්සරණ අල කයි. රබර් මයියොක්කා කයි. මයියොක්කා කොළ ලූණු හා පොල් දමා කයි. මේ කිසිවක් කාබොහයිඞ්රේට් බහුල ආහාර නොවේ. ප්‍රෝටීන් ගෑවිලා වත් ඇති ආහාර නොවේ. පාසලට ඇතුළුවූ මුල් දවසේම ඔහු ක්ලාන්ත වෙයි. පාසල් යන්නේ වැඩිපුරම ලැබෙන ඇදිහැස බිස්කට් තුන නිසාය. කුඩා සන්නස්ගල සිය සොහොයුරා හා මිතුරන් කැටුව වරකට සත පනහක වැටුපකට තේ දලූ කූඩ කර ගසා ගෙන යයි. මේ දුබලයකු වූ ඔහුට පමණක් නොව කොලූ නඩයේ කිසිවකුට දරන්ට බැරි බරකි.  ඔහුගේ සොහොයුරෙක් තම එක කුස ඔත් සොහොයුරිය ලිංගික උපයෝජනයට ලක්කරන්ට ගොස් ස්වකීය වැඩිමහලූ සහෝදරයාගෙන් රෝහල් ගතවන තෙක් පහරකයි. පියා ඔහුගේ මව මරා වළදැමීම පිණිස නිවසෙහි වළක් කපයි. මරණයෙන් ගැළවෙනු පිණිස මව දරුවන් සමඟ වෙනත් නිවෙස්හි සැඟවෙන්නීය. (සන්නස්ගලගේ අම්මා සහ ලංකාවේ දුප්පත්කම- චානුක වත්තේගම) 

ළමා කාලයේ අත්දකින මානසික පීඩනයන් නිසා හීනතාමාන සංකීර්ණය  තමා සහ අවට සමාජය පිළිබඳ අවසංකල්පනය , පුළුල් ලෙස පැතිරී ගිය අනාරක්‍ෂීභාවය , ක්‍රම විරෝධී බව , සෑම ප්‍රපංචයක්ම වටිනාකමකින් තොර බව සිතීම​, ආත්ම සංරක්‍ෂණය සඳහා දුරනුවර්තන ක්‍රම යොදා ගැනීම වැඩිහිටි කාලයේ දැකිය හැකි බව ළමා මනෝ විද්‍යාඥයන් පෙන්වා දෙති.  සන්නස්ගලගේ ආත්ම කථනයන් බොහෝ දුරට මෙම සහලක්‍ෂණය තහවුරු කරයි. 

 ළමා කාලයේ අත් විඳි දුක දිනා ජයගත් චරිත එම පීඩනයන් ධනාත්මක ලෙස යොදාගෙන ආත්ම සාක්‍ෂාත්කරණයේ යෙදුනු ආකාරය පිළිබඳ  ඒබ්‍රහම් ලින්කන් , ස්ටීව් ජොබ්ස් වැනි චරිත කතා වලින් හෙලි වේ. නමුත් සන්නස්ගලගේ ආත්ම කථනයන් අනුව  ළමා කාලයේ අත් විඳි දුක දිනා ලබා ගත් ආත්ම සාක්‍ෂාත්කරණය ලඝු වන්නේ තරු පහේ හෝටල් වලින් ඉස්සෝ කකුළුවෝ  කෑම සහ මිලෙන් අධික බ්ලැක් ලේබල් විස්කි බීම යන කරුණු වලටය​. එය අපරිණත ලක්‍ෂණයකි. එම නිසා පාත්‍ර වර්ගයාට ආත්ම සාක්‍ෂාත්කරණට තව බොහෝ දුර ගමන් කිරීම අවශ්‍ය කෙරේ. 



වෛද්‍ය රුවන් එම් ජයතුංග 

Saturday, June 27, 2015

Treating Obsessive-Compulsive Disorder with Buddhist Psychotherapy




Dr. Ruwan M Jayatunge M.D.

Obsessive-compulsive disorder (OCD) is an anxiety disorder. The DSM-IV Text Revision defines OCD as the presence of recurrent obsessions and/or compulsions that interfere substantially with daily functioning (DSM IV TR; American Psychiatric Association 2000).

Described in the psychiatric literature since the nineteenth century, obsessive-compulsive disorder could be clearly identified by written accounts centuries earlier. OCD is characterized by intrusive thoughts (i.e. obsessions) and future-oriented worrisome cognitions that are associated with behavioral ritualistic compensations (i.e. compulsions) and anxious arousal. 

Centuries ago, obsessive compulsive disorder was considered the result of possession by outside forces and was treated by witch doctors or religious leaders who tried to rid the patient of his tormenting invader.

Recognizable descriptions of OCD symptomatology are found in the fifteenth-century religious documents on demonology and seventeenth-century observations on abnormally intense religious scruples. Equivalent descriptions of obsessions were reported in the eighteenth and nineteenth centuries by authors, such as Hartley (“fixed and recurrent ideas” in 1774); Esquirol (“reasoning monomanias or partial deliria” in 1838); Krafft-Ebing (“obsessive representation” in 1867); Griesinger (“ruminative sickness” in 1868), and Legrand du Saule (“touching madness” in 1875).

In 1838 the French psychiatrist Jean Dominique Esquirol described the clinical symptomatology of a medical disorder that was quite similar to contemporary OCD. Freud interpreted obsessive-compulsive disorder as unconscious conflicts, which were defensive and punitive.  He further believed that fixation at the anal stage causing OCD.  In modern psychoanalysis, obsessive-compulsive disorder is described as a portrayal of ambivalence, with confusion of thoughts and actions that are paradoxically manifested by rigidity and abnormal behaviors.

Dynamic psychiatry interprets obsessive-compulsive symptoms as a reflection of feelings and thoughts that provoke aggressive or sexual actions that might produce shame, weakness, or loss of pride.

Today, obsessive-compulsive disorder is viewed as a neuropsychiatric disorder, mediated by pathology in specific neuronal circuits. According to some researchers serotonin transporter polymorphism has been implicated in obsessive-compulsive disorder. In addition structural alteration (volumetric differences in the cortical and thalamic regions) of the thalamocortical pathways may contribute to the functional disruptions of frontosubcortical circuits observed in OCD. OCD symptoms seem to be associated with hyperactive error-related brain activity.  However OCD is still probably the least understood of all the major psychiatric syndromes.

Moral Scrupulosity (pathological guilt about moral or religious issues) often associated with obsessive-compulsive disorder (OCD). Individuals with OCD appear far more sensitive when it comes to moral dilemmas. Obsessive–compulsive symptoms are often associated with cognitive biases and can cause significant distress and impairment in daily functioning. The aforementioned studies indicate that understanding the moral psychology of OCD may illuminate its etiology.

There is much ambiguity and heterogeneous nature in OCD and attachment insecurities are connected with OCD. OCD is a chronic and heterogeneous condition characterized by sudden, recurrent upsetting cognitions that intrude into consciousness (obsessions), and rule governed acts that the person feels driven to perform (compulsions).  Both obsessions and compulsions are usually recognized by the individual as excessive or unreasonable.

There are different types of Obsessive-Compulsive Disorder. They are mainly Checking Contamination, Hoarding and Intrusive Thoughts. Harm OCD is another manifestation of Obsessive Compulsive Disorder in which an individual experiences intrusive, unwanted, distressing thoughts of causing harm. These harming thoughts are perceived as being ego-dystonic (thoughts are inconsistent with the individual’s values, beliefs and sense of self).  Individuals with aggressive/sexual/religious obsessions frequently experience uncertainty about whether they might act on their intrusive thoughts. This pathological doubt often results in high levels of guilt, self-criticism, or even self-loathing.

The emotion of guilt plays a pivotal role in the genesis and maintenance of Obsessive-Compulsive Disorder. The feeling of guilt is a complex mental state underlying several human behaviors in both private and social life. From a psychological and evolutionary viewpoint, guilt is an emotional and cognitive function, characterized by pro-social sentiments, entailing specific moral believes, which can be predominantly driven by inner values (deontological guilt- deriving from the transgression of a moral rule) or by more interpersonal situations (altruistic guilt- relying on the assumption of having compromised a personal altruistic goal). People with OCD are more sensitive to deontological guilt.

Early psychodynamic theories posited a link between obsessive-compulsive disorder (OCD) and heightened moral sensitivity that has become again relevant in contemporary cognitive behavioral models. Behavioral models of OCD   posit that compulsive behaviors are a form of avoidance that maintain obsessive fears via negative reinforcement (anxiety reduction) and by blocking opportunities for habituation to feared objects and situations. Cognitive models implicate maladaptive beliefs such as inflated sense of responsibility, perfectionism, importance/control of thoughts in the maintenance of the disorder. Moreover dysfunctional cognitions are important in the etiology and maintenance of OCD.

Biological models of obsessive-compulsive disorder propose anomalies in the serotonin pathway and dysfunctional circuits in the orbito-striatal area and dorsolateral prefrontal cortex. The cognitive-behavioral model of obsessive-compulsive disorder, which has some empirical support but does not fully explain the disorder emphasises the importance of dysfunctional beliefs in individuals affected.

OCD are associated with   neuroticism, fear, depression, and sleep disorders. Having a lifetime diagnosis of OCD is associated with an increased likelihood of developing depression, alcohol abuse, drug abuse, phobic disorders, and antisocial personality disorder. Most individuals with obsessive–compulsive disorder (OCD) have comorbid personality disorders (PDs), particularly from the anxious cluster.

OCD can impair free will. Free will is the ability to act at one's own discretion. According to the traditional Western concept of freedom, the ability to exercise free will depends on the availability of options and the possibility to consciously decide which one to choose.  

Some believe that that free will is an illusion. Spinoza thought that there is no free will and David Hume argued that free will is nothing more than a merely "verbal" issue. Free will has been characterized in terms of retaining control, whereas mental disorders have been characterized in terms of decreased control. Obsessive-compulsive disorder can interfere with a person’s capacity to control the nature of his mental states.  OCD is generally characterized by a decrease of control. 

The spectrum of obsessive-compulsive disorder is extensive. The Buddhist psychology discusses several major forms of obsessions and compulsions and its philosophical and spiritual dimensions. Renowned Clinical Psychologist Padmal de Silva revealed that a very early Buddhist text has an interesting account of a monk named Sammunjani (at the time of Buddha -over 25 centuries ago), who engaged in what can only be described as compulsive behavior. Adding up in one of the Buddhist Jathaka stories (in Kudhala Jātakaya) a farmer with an obsessive fixation to a mammoty had been described.  

The Anusaya Sutta of the Anguttara Nikaya profoundly discuss about obsessions and compulsions in universal form. The word Anusaya is usually translated as latent tendencies or inclinations. According to the Buddha there are seven major obsessions.  These obsessions are the obsession of sensual passion, the obsession of resistance, the obsession of views, the obsession of uncertainty, the obsession of conceit, the obsession of passion for becoming and the obsession of ignorance.

As explained by the Buddha Anusaya or the latent tendencies are defilements as well as the roots of suffering. It creates an existential vacuum. Craving (taṇhā) and ignorance (avijjā) fuel latent tendencies. By these latent tendencies could be eradicated by illuminating   the first three fetters (sanyojanas) of the mind, namely self-view (or identity), clinging to rites and rituals, and skeptical doubt.   

In the therapeutic settings Cognitive behavioral therapy (CBT) with exposure and response prevention (ERP) is the first-line treatment for patients with obsessive-compulsive disorder. The development of serotonin specific reuptake inhibitors (SSRIs) led to effective medication. Cognitive behaviour therapy, combined at times with SSRIs, is now considered the most effective treatment. Moreover Buddhist mindfulness practice can be used to treat obsessive compulsive disorder. The word mindfulness originally comes from the Pali word sati, which means having awareness, attention, and remembering. Mindfulness can simply be defined as “moment-by-moment awareness”. Buddhist psychology and philosophy have the potential of contributing to the cognitive behavioral conceptualization and treatment of psychopathology.

Mindfulness Based Cognitive Behavioral Therapy (MBCT) is recommended for the treatment of OCD. MBCT was developed by Zindel Segal and colleagues. It contains elements from Buddhist Vipassana and Zen meditation practice.   

Mindfulness-based cognitive therapy is a novel, theory-driven, psychological intervention designed to treat OCD. MBCT is based on Jon Kabat-Zinn’s stress reduction programme at the University of Massachusetts Medical Center. It includes meditation techniques to help participants become more aware of their experience in the present moment, by tuning into moment-to-moment changes in the mind and the body.  It helps to enhance self-management.  

Some researchers recommend Acceptance and Commitment Therapy for OCD.  Acceptance and Commitment Therapy (ACT) is a psychological intervention that has wide clinical applications with emerging empirical support. It is based on Functional Contextualism and is derived as a clinical application of the Relational Frame Theory, a behavioral account of the development of human thought and cognition. The six core ACT therapeutic processes include: Acceptance, Diffusion, Present Moment, Self-as-Context, Values, and Committed Action. Acceptance and Commitment Therapy contains Buddhist tenets such as   the ubiquity of human suffering, the role of attachment in suffering, mindfulness, wholesome actions, and self. 

Behavior modification too has been successfully used to treat obsessive-compulsive disorder. Behavior modification focuses on using principles of learning and cognition to understand and change individual's erroneous behavior. Specific behavior-change techniques used by modern behavior therapists today are much similar to the behavior-change techniques used in Early Buddhism. The Buddhist Jathaka stories narrate such behavior modification techniques.

In Buddhist Psychology mental health is much more than the absence of mental illness. Buddhist psychotherapy views usual state of mind as significantly underdeveloped, dysfunctional, and outside of conscious control. There are a number of defense mechanisms within a person’s mind that conceal the level of dysfunction from oneself and others. In OCD these dysfunctions are more prominent. In OCD there is a void in philosophical and spiritual dimensions and Buddhist psychotherapy addresses these voids. Also Buddhist psychotherapy does not reject the neurobiological accounts of OCD. Buddhist psychotherapy provides psychological methods of analyzing human experience and inquiring into the potential and hidden capacities of the human mind.

Buddhist psychotherapy deals with OCD related “opposite thinking” with conscious, mindfulness manner.  The main objective of Buddhist psychotherapy in OCD is being mindful of one’s momentary experience without judgment, harmonize emotions and past traumatic memories, creating cohesion of one’s sense of self, being analytical about dysfunctional processes associated with OCD, establish insight-oriented dialog to identify defilements,   cultivate the mind through meditation which helps to evoke insight and activate the healing potential of the brain.

Meditation helps to combat anxiety which is the core component of OCD. With meditation brain plasticity is enhanced and it restores the brain structure that has been altered by OCD. In addition Buddhist psychotherapy addresses spirituality which been described as being ‘where the deeply personal meets the universal’; a sacred realm of human experience. Spirituality is an important aspect of holistic care and usually associated with better mental health. According to some Western Psychologists spirituality is ‘the forgotten dimension’ of mental health care. Spirituality including transcendent experiences promotes healing effects.

Buddhist psychology has focused for over 2,500 years on cultivating exceptional states of mental well-being as well as identifying and treating psychological problems such as OCD. Buddhist psychotherapy is comprehensive and multi-modal in its praxis. It helps to empower the patient. It is a unique psychotherapy guiding the patients through spiritual path towards self-healing.   




References

Abramowitz, J.S., Taylor, S., McKay, D. (2009).Obsessive-compulsive disorder. ;374(9688):491–499.

Abramovitch, A., Doron, G., Sar-El, D., Altenburger, E. (2013). Subtle threats to moral self-perceptions trigger obsessive-compulsive related cognitions. Cognitive Therapy and Research 37(6), 1132-1139.

Aich, T.K.(2013).Buddha philosophy and western psychology. Indian J Psychiatry. ;55(Suppl 2):S165-70.

Baer, L. (1993). Behavior therapy for obsessive compulsive disorder in the office based practice, J. Clin. Psychiat., 54 suppl , 6, 10-5.

Basile, B., Mancini, F., Macaluso, E., Caltagirone, C., Frackowiak, R.S., Bozzali ,M. (2011).Deontological and altruistic guilt: evidence for distinct neurobiological substrates. Hum Brain Mapp. ;32(2):229-39.    

Basile, B., Mancini, F., Macaluso, E., Caltagirone, C., Bozzal,i M. (2014). Abnormal processing of deontological guilt in obsessive-compulsive disorder.Brain Struct Funct. ;219(4):1321-31.

Beck, A. T., Emery, G., & Greenberg, R. L. (1985). Anxiety disorders and phobias: A cognitive perspective. New York: Basic Books.

Bodhi, B. (2000). A comprehensive manual of Adhidhamma. Seattle: BPS Pariyatti.

Culliford L. (2002) Spirituality and Clinical Care. BMJ, 325, 1434-5.

Davis, D.M ., Hayes, J.A. (2011). What are the benefits of mindfulness? A practice review of psychotherapy-related research.Psychotherapy (Chic). ;48(2):198-208.

de Haan, S et al(2013). Being free by losing control: What Obsessive-Compulsive Disorder can tell us about Free Will. Retrieved from http://philpapers.org/rec/RIEBFB

de Silva, P., Rachman, S. (2009). Obsessive–compulsive disorder: The facts. Oxford: Oxford University Press.

Doron, G., Moulding, R., Kyrios, M., Nedeljkovic, M., & Mikulincer (2009). Adult attachment insecurities are related to obsessive compulsive phenomena. Journal of Social and Clinical Psychology, 28, 1025-1052.

Eisenberg, N.(2000). Emotion, regulation, and moral development.Annu Rev Psychol. ;51:665-97.

Franklin, S. A., McNally, R. J., & Riemann, B. C. (2009). Moral reasoning in obsessive-compulsive disorder. Journal of Anxiety Disorders, 23, 575-577.

Fung, K.(2014).Acceptance and Commitment Therapy: Western adoption of Buddhist tenets? Transcult Psychiatry. 1. pii: 1363461514537544.

Hanwella, R. & Perera, R., (2011). 'Delusional' obsessive compulsive disorder responding to behaviour therapy: a case report. 2(1), pp.33–35.

Glannon, W.P. (2013). Obsessions, Compulsions, and Free Will.Philosophy, Psychiatry, and Psychology 19 (4):333-337.

Germer, C. K. (2005). Mindfulness: What is it? What does it matter? In C. K. Germer, R. D. Siegel, & P. R. Fulton (Eds.), Mindfulness and psychotherapy (pp. 3–27). New York: Guilford Press.

Harrison, B. J., Pujol, J., Soriano-Mas, C., Hernández-Ribas, R., López-Solà, M., Ortiz, H., et al. (2012). Neural correlates of moral sensitivity in obsessive compulsive disorder. Arch. Gen. Psychiatry 69, 741–749.

Hertenstein, E., Rose, N., Voderholzer, U., Heidenreich, T., Nissen, C., Thiel, N., Herbst, N., Külz ,A.K. (2012).Mindfulness-based cognitive therapy in obsessive-compulsive disorder - a qualitative study on patients' experiences. BMC Psychiatry.  31;12:185.

Hezel, D. M., Riemann, B. C., McNally, R. J. (2012). Emotional distress and pain tolerance in obsessive-compulsive disorder. Journal of Behavior Therapy and Experimental Psychiatry, 43, 981-987.

Hollander E, Cohen LJ. Impulsivity and compulsivity. Washington, D.C: American Psychiatric Press; 1996.

Jayatunge.R.M.(2015). Psychological Aspects of Buddhist Jathaka Stories. Godage Publishers. Sri Lanka.

Jenike, M.A.(1983). Obsessive compulsive disorder.Comprehensive Psychiatry Volume 24, Issue 2.Pages 99–115.

Jenike, M.A.(2004).Clinical practice. Obsessive-compulsive disorder.N Engl J Med. 5;350(3):259-65.

Kagan, J. (2005). Human morality and temperament.Nebr Symp Motiv. ;51:1-32.

Kelly, B.D.(2008).Buddhist psychology, psychotherapy and the brain: a critical introduction. Transcult Psychiatry.  ;45(1):5-30.

Kolada, J. L., Bland, R. C., & Newman, S. C. (1994 January) Obsessive-Compulsive Disorder. 89 (s376), 24-35.

Kozak, M. J., & Foa, E. B. (1997). Mastery of obsessive-compulsive disorder: A cognitivebehavioral approach. San Antonio, TX: The Psychological Corporation.

Mancini, F., Gangem,i A.(2015).Deontological guilt and obsessive compulsive disorder.J Behav Ther Exp Psychiatry.  16. pii: S0005-7916(15)00070-1.

Miguel, E.C., Rauch, S.L., Jenike, M.A. Obsessive–compulsive disorder. Psychiatr Clin North Am. 1997;20:863–883.

Neale, M.(2012). What Buddhist Psychotherapy Really Is. Retrieved from http://www.milesneale.com/wp-content/uploads/2012/02/WhatBuddhistPsychotherapyReallyIs.pdf

Ravi Kishore, V.v, Samar, R, Janardhan Reddy, Y.C, Chandrasekhar ,C.R., Thennarasu K.(2004). Clinical characteristics and treatment response in poor and good insight obsessive-compulsive disorder.Eur Psychiatry.  ;19(4):202-8. 

Riesel, A., Richter, A., Kaufmann, C., Kathmann, N., Endrass, T.(2015).Performance monitoring in obsessive-compulsive undergraduates: Effects of task difficulty.Brain Cogn.  4;98:35-42.

Rogers M, Wattis J.(2015).Spirituality in nursing practice. Nurs Stand.  27;29(39):51-7.

Rotge, J.Y.1., Guehl, D., Dilharreguy, B., Tignol, J., Bioulac, B., Allard, M., Burbau,d P., Aouizerate, B. (2009).Meta-analysis of brain volume changes in obsessive-compulsive disorder.Biol Psychiatry.   1;65(1):75-83. 

Stein, D.J.(2012). Philosophy and Obsessive–Compulsive Disorder. Philosophy, Psychiatry, & Psychology Volume 19, Number 4, pp. 339-342.

Steketee, G., & Lam, J. (1993). Obsessive compulsive disorder. In T. R. Giles (Ed.), Handbook of effective psychotherapy (pp. 253–278). New York: Plenum.

Swinton, J. (2001) Spirituality and Mental Health Care: Rediscovering a Forgotten Dimension. London: Jessica Kingsley.

Tangney, J.P., Stuewig, .J, Mashek, D.J.(2007).Moral emotions and moral behavior. Annu Rev Psychol.  ;58:345-72.

Toneatto, T.(2002). A metacognitive therapy for anxiety disorders: Buddhist psychology applied. Cognitive and Behavioral Practice Volume 9, Issue 1, , Pages 72–78.

Stein, D.J.(  2002 ).  Obsessive-compulsive disorder.Lancet.3;360(9330):397-405.

Wallace, B.A., Shapiro, S.L.(2006).Mental balance and well-being: building bridges between Buddhism and Western psychology.Am Psychol.  61(7):690-701.

Williams, J.M., Kuyken, W.(2012). Mindfulness-based cognitive therapy: a promising new approach to preventing depressive relapse.Br J Psychiatry. ;200(5):359-60.


Zambrano-Vazquez, L., Allen, J.J. (2014).Differential contributions of worry, anxiety, and obsessive compulsive symptoms to ERN amplitudes in response monitoring

Find Us On Facebook