බොන පාටි

 

දොස්තරලාද කන බොන උදවිය වෙති. එහෙත් සමහර දොස්තරලා මත් පැන් කටේවත් නොතබති. මගේ ගරුත්වය ඔවුනට හිමි වේ. 

දොස්තරලාගේ මත් පැන් භාවිතය ගැන කතා කිරීමේදී ප්‍රවේසම් විය යුතුය​. මන්ද යත් එමගින් කන බොන දොස්තරලා මා සමග අමනාප විය හැකි නිසාය​.

දොස්තරලා බොහොමයක් වෛද්‍ය සිසුන් කාලයේ ඩ්‍රින්ක් දමන බව නොරහසකි. මමද වෛද්‍ය සිසුවෙකු කාලයේ මිතුරන් සමග මත්පැන් සාද වලට සහභාගී වූ බව කියන්නේ අවංකවමය​. එහෙත් මැල් මැදුරේ වෛද්‍ය මනෝජ් ප්‍රනාන්දු  සහ  ඇඩික් එකේ පුබුදු සුමනසේකර ප්‍රමුඛ නිලධාරීන් සහ මහාචාර්‍ය දියනාත් සමරසිංහ සමග පුත්තලම් දිස්ත්‍රික්කයේ මානසික සෞඛ්‍යය  සම්බන්ධීකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී ලෙස සේවය කල සමයේ මම මත්පැන් බිඳක් වත් තොල නොගෑවේ දෙබිඩ්ඩෙකු නොවීම සඳහාය​. 

මම දැන් ජීවත් වන්නේ උතුරු ඇමරිකාවේය​. එම නිසා විශේෂ උත්සව අවස්ථා වල වයින් බිඳක් හෝ බියර් එකක් ගන්නෙමි. එම නිසා මගේ ශීලය බාගෙට කැඩී තිබේ. එහෙත් මම දැන් විස්කි ,වොඩ්කා මෙන්ම අරක්කු අප්‍රිය කරමි. එයට එක් හේතුවක් ලෙස වෛද්‍ය මනෝජ් ප්‍රනාන්දු සහ මහාචාර්‍ය දියනාත් සමරසිංහ ගේ ආභාෂය නිසා විය හැකිය​. 

1986 වසරේදී අප වෛද්‍ය සිසුන් කාලයේ ජ්‍යෙෂ්ඨ සිසුන් අපට රාත්‍රී භෝජනයකට ආරාධනා කොට  පළතුරු යුෂ වෙල්කම් ඩ්‍රින්ක් එකක් දුන්නෝය​. මේ  වෙල්කම් ඩ්‍රින්ක් එකට ඔවුන් රහසින් කොන්‍ යැක් මිශ්‍ර කොට තිබූ අතර නවකයන් බොහෝ දෙනෙකුගේ ශීලය ඉන් බිඳී යන ලදි.  එම පානයෙන් පසු මා අසල සිටි වෝල්ටර් කිරුබාරත්නම් තමගේ කන් ඇසීම අඩුවී තිබෙන බව කීවේය​. වර්තමානයේ වෝල්ටර් කිරුබාරත්නම් ජීවත් වන්නේ ජර්මනියේය​. 

ඉන් පසුව පැවති පාටියකදී එක් ජ්‍යෙෂ්ඨ සිසුවෙක් කොලඹ ප්‍රදේශයේ සිට පැමිණි වෙස්ලි විද්‍යාලයේ ඉගෙනුම ලැබූ මුස්ලිම් සිසුවෙකුට වොඩ්කා පෙව්වේය​. කිසිදා මත්පැන් රස නොලැබූ මෙම මුස්ලිම් සිසුවා බීමතින් විකාර වැඩ කලේය​. එසේම ඔහු අල්ලා .. අල්ලා .. කිය කියා ඩාන්ස් දැමූ අතර ඔහුට පෙවූ ජ්‍යෙෂ්ඨයා මේ විකාර දෙස සිනහසෙමින් බලා සිටියේය​. 

එය නරුම ක්‍රියාවක් බව මම එදා මෙන්ම අද දිනයේද සිතමි. ඔහු වරක් මටද බලෙන් මෙන් සිගරෙට්ටුවක් අතට දුන්නේ මාවද  දුම් පානයට පොළඹවා ගැනීමේ චේතනාවෙන්  විය හැකිය​. එහෙත් බිග් මැච් වල ගංජා ගහන කොල්ලන් සමග සිටියද ගංජා සිගරට් නොබී සිටීමේ ආත්ම ශක්තිය තිබූ මාව පොළඹවා ගනු ඔහුට නොහැකි විය​. 

සමාජවාදය වෙනුවෙන් බොහෝ පොර ටෝක් අපට දුන් මෙම ජ්‍යෙෂ්ඨයා පසුකාලයක් යූක්‍රයීන ගැමි ලියක් කසාද බැඳගෙන පසුව ඇයවත් තමන්ට දාව ඇයට උපන් දරුවාත් යූක්‍රයීනයේ අතරමං කොට ලංකාවේදී වෙනත් කාන්තාවක් කසාද බැන්දේය​. මේ වන විට ඔහු පුනරුත්තාපනයව යහපත් මිනිසෙකු වී ඇති බවට මම සිතමි. මගේ අනුමානය වැරදි නොවේවා  කියා පතමි. 

විනිට්සා වෛද්‍ය පීඨයේදී වෛද්‍ය සිසුන් ලෙස අප පාටි වලදී වොඩ්කා පානය කලෙමු. එහෙත් ප්‍රමාණය ඉක්මවා නොයන්නට අප වග බලා ගත්තෙමු. එහෙත් ඉඳහිට සමහරු බීගෙන විකාර කලහ​.

එක් සිසුවෙක් වෙරි වූ විට නේවාසිකාගාරයේ නව වන මහලේ බැල්කනියට ගොස් විනිට්සා නගරයේ ඈත දිලෙන විදුළි එළි අතින් පෙන්වා " අන්න අන්න මාලිගාවේ ලයිට් පේනවා කියමින් බැල්කනියෙන් එලියට කකුලක් දමයි. ඔහුගේ ගම  මහනුවරය​.  ඔහුට විනිට්සා නගරයේ රාත්‍රී එළිය දළදා මාලිගාවේ එළි ලෙස පෙනුනේද කියා මම නොදනිමි. මේ උද්වේගය බලා සිටින ඔහුගේ මිතුරන් ඔහුව කුදලාගෙන කාමරයට ගෙන ගොස් නිදිකරවති. 

තවත් සිසුවෙක් බී ගත් විට ගෝරියට බරය​. එම නිසා ගෝරි බෝරි එන විට ඔහුට දෙක තුනක් නෙලා සාදයෙන් එලියට ගෙන යනු ලබයි. එවිට සියල්ල සන්සුන් වේ. 

තවත් සිසුවෙක් හතර ගාතයෙන් යනතෙක් බීමත්වූ අතර අප ඔහුව නාන කාමරයට ගෙන ගොස් නෑවුවෙමු. එය ශීත සමය විය.  එලියේ උෂ්ණත්වය සෘණ 18 කි. එම නිසා ඔහුව ප්‍රවේසමෙන් නාවා පොරෝණයකින් ඔතා නිදි කෙරුවෙමු. රාත්‍රියේ ඔහු හෝටල් කීපයක් ඇරියෙන් ඒවා සුද්ද කිරීමට මට සිදු විය​. 

වරක් කීව් නගරයේදී සිසිර මට ඔහුගේ නවාතැනට එන ලෙසට ආරාධනා කලේය​. ඔහු බිත්තර බැද රස ඔම්ලට් එකක් තනා වොඩ්කා බෝතයක් ද ඇර මට කෑමට කතා කලේය​. වොඩ්කා බිබී ඔම්ලට් කමින් සිටි ඔහු හිටි හැටියේ ෆ්‍රයිං පෑන් එකට කබරයෙක් ඇද්දේය​. ඉන් අපගේ රාත්‍රී ආහාර භෝජනය අවසන් විය​. අප දෙදෙනා නින්දට ගියෙමු 

කීව් නගරයේදී බන්දුල පට්ටියගේ ගේ කාමරයේ මම වරක් රාත්‍රිය ගත කලෙමි. ඔහුගේ කාමරයේ අනෙක් ගජයා නයිජීරියානු සිසුවෙකි. මධ්‍යම රාත්‍රියේදී මේ අප්‍රිකානු සිසුවාගේ මිතුරන් දෙදෙනෙක් බීමතින් ආ අතර එක් අයෙකු මේ නයිජීරියානු සිසුවා සමග ඇඳ බෙදාගත් අතර තෙවැන්නා ඔවුන් දෙදෙනාගේ ඇඟවල් මත නැග නිදාගත්තේය​. මෙය දුටු මටත් බන්දුලටත් සිනහවේ නිමක් නොවීය​.  එය මා දුටු ප්‍රථම සහ අවසාන ට්‍රිබල් ගැසීම විය​. 

ඉන්ටන්වරයෙකු ලෙස මාතලේ රෝහලේදී අප සාද කීපයක් පැවැත්වූයෙමු. වරක් මෙවැනි සාදයකදී ඉන්ටන්වරු කීප දෙනෙකු කට් වී මේස වලට තඩිබාමින් මහ හඞින් ගීත ගායනය ඇරඹූහ​. යාබද ගොඩනැගිල්ල නාරි හා ප්‍රසව වාට්ටුවයි. මේ වාට්ටුවේ රෝගීන් බලමින් සිටි නාරි හා ප්‍රසව විශේෂඥ වෛද්‍ය නීල් සෙනෙවිරත්න මහතා මේ තොවිලය කුමක්ද කියා සෙවීමට ඉන්ටර්න් නිල නිවාසයට ආවෙන්  ඉන්ටන්වරු වහා දිව ගොස් සැඟවුනහ​. 

මම කොලොන්ගොඩ රෝහලේ සේවය කරන විට මිනිපේ දිස්ත්‍රික්කයේ රජයේ නිලධාරීන් ගේ සංගමයක් තිබුනේය​. මෙම සංගමය සෝබා කියා හඳුන්වන ලදි මෙම සෝබා සංගමය සංවිධානය කලේ හසලක තැපැල් ස්ථානාධිපති නන්දේ අයියාය​. වරක් මමත් සහකාර වෛද්‍ය නිලධාරී ප්‍රේමරත්න මහතාත් සෝබා සැඳෑවකට ගොස් යලි හසලක සිට කොලොන්ගොඩට එමින් සිටියෙමු. මාර්ගය පටුය​. එක් පසක වැවය අනෙක් පස කුඹුරු යායය​. වාහනය එලෙව්වේ මාය​. 

"ඩොක්ටර් බලාගෙන පරෙස්සමින් එලවන්න එහාට උනොත් වැවේ, මෙහාට උනොත් වෙලේ " කියා ඔහු කීවේය​.  එහෙත් මම සුපරික්‍ෂාකාරීව ප්‍රේමේව රෝහල් නිල නිවාසයට ගෙනාවෙමි. 

මීගමුව රෝහලේ සාද බොහෝ සෙයින් තිබුනේය​. සමහර සාද සංවිධාන  කොට තිබුනේ ඖෂධ සමාගම් විසිනි. එම නිසා මේ සාද පැවැත්වූයේ  මීගමුව බ්‍රවුන්ස් බීච් වැනි හෝටල් වලය​. මේ පාටි වල විස්කි බ්‍රැන්ඩි යහමින් තිබුනේය​. 

සාද වලින් පසු ඖෂධ සමාගම් රෙප්ලා අප හමුවීමට එති.  ඔවුන් ගේ ඖෂධ වර්ග රෝගීන්ට නිර්දේශ කිරීම කරන ලෙස ඉල්ලති. එහෙත් මා ඇතුළු  වෛද්‍ය ලිලිත් ලියනගේ , වෛද්‍ය මාංජේෂ්ඨ පීරිස් රෝගින්ට ප්‍රෙස්ක්‍රිප්‍ෂන් ලියන විට වරහන් තුල එස් පී සී කියා සංස්ථා ඖෂධ නිර්දේශ කලෙමු. අප එයට කිව්වේ රෙපාලාගෙන් කා සංස්ථාවට ආවඩනවා කියාය​. එහෙත් මෙය අනෙකුත් වෛද්‍යවරු කලේද යන්න මම නොදනිමි. 

පුත්තලම් දිස්ත්‍රික්කයේ  මානසික සෞඛ්‍යය  සම්බන්ධීකරණ වෛද්‍ය නිලධාරී ලෙස සේවය කල සමයේදී මම පුත්තලම දිස්ත්‍රික් නියෝජ්‍ය සෞඛ්‍යය සේවා අධ්‍යක්‍ෂක වෛද්‍ය ආර් එම් එස් කේ රත්නායක මහතාගේ සහායෙන් දිස්ත්‍රික්කයේ වෛද්‍යවරුන්ට මතින් තොර ගීත සාදය කියා සාදයක් පැවැත්වූයෙමු. මත්පැනින් තොරව ගීත ගයමින් අප මධ්‍යම රාත්‍රිය වන තෙක් විනෝද වූයෙමු. ඉන් අපට පෙනී ගියේ වෛද්‍යවරුන් ගේ සාද වලට මත් පැන් අත්‍යාවශ්‍ය සාධකයක් නොවන බවය​. 

වෛද්‍ය රුවන් එම් ජයතුංග