වාසවිලාන්හි දී

කපිතාන් උපාලි විජේරත්නත් මමත් වාසවිලාන්හි හමුදාව විසින් අත්පත්කරගත් නිවෙසක නැවතී සිටියෙමු. අධි ආරක්‍ෂිත කළාපයට අයත් වූ මෙම නිවසේ සිට අප පලාලි රෝහල වෙත ගියෙමු. 

( යාපනයේ අධි ආරක්‍ෂිත කලාප පිහිටුවනු ලැබුවේ 1995 වසරේ සිදු කළ 'රිවිරැස' මෙහෙයුමෙන් පසුවය​.  අධි ආරක්‍ෂිත කලාප පිහිටවන ලද්දේ  එල්.ටී.ටී.ඊ.යේ මෝටාර් ප්‍රහාරවලින්  උතුරුකරයේ කඳවුරු සහ ගුවන් පථ ආරක්‍ෂා කර ගැනීමටය​ )

නිවසේ වැඩ කල සොල්දාදුවා ඉතා රසවත් ලෙස කිරිබත් උයයි. ඔහුගේ කිරිබත්  අප උදෑසන ආහාරය ලෙස ගතිමු. ඉන්පසු හමුදා කැබ් රියෙන් රෝහලට ගොස් රෝගී ප්‍රතිකාරයේ යෙදුනෙමු. 

උදෑසන අවදි වීමෙන් පසු මම මෙම නිවස වටා යමි. ඉතා අලංකාර ලෙස නිමවා ඇති මෙම ගෘහය දමිළ ඉහල මධ්‍යම පන්තිකයෙකුගේ නිවසක් විය යුතුය​. එහි කාමර විශාලය​. කුස්සිය කොටස් දෙකකි. කෑම කාමරය දිගු ශාලාවක් බඳුය​. 

මහා බලාපොරොත්තු සහිතව ඉදි කල මෙම නිවෙස හැරයාමට ඔහුට සිදු වූයේ උතුරුකර යුද්දයත් සමගය​. සමහරක් විට ඔහු යුරෝපීය රටක සරණාගතයෙකු ලෙස ජීවත් වනවා විය හැකිය​. මට කොලඹ හැව්ලොක් ටවුමේ තිබෙන මගේ නිවස මතක් විය. යම් ලෙසකින් කොලඹ යුද්දයක් ඇතිවී මට මගේ නිවස අත් හැර දැමීමේ තත්වයක් උද්ගත වුවහොත් මට ඇතිවන  ගැන මම කල්පනා කලෙමි. එවැනි හැඟීමක් වාසවිලාන් හි මෙම නිවස අයිති පුද්ගලයා නිසැකයෙන්ම අත් විඳින්නට ඇති. මා කිසි දෙනෙක නොදුටු ගෙහිමියා ගැන මට සංවේගයක් ඇතිවේ. 

නිවෙස ඉදිරි පිට දර්ශනීය තණ පිට්ටනියකි. එහෙත් මේ පිට්ටනියේ ඇවිදීමට මම මැළි වෙමි. සමහරක් විට මේ තණ පිට්ටනියේ ජොනී බට්ටන් වළ දමා තිබෙනවා විය හැකිය​. ජොනී බට්ටන් විසින් ඇති කරන ලද   කායික තුවාල මෙන්ම මානසික තුවාලද මම දැක තිබේ. කායික තුවාල සුව වූවද සමහර මානසික තුවාල වසර ගනන් ගියද සුව නොවෙති. 

 වාසවිලාන්හි හමුදා බංකරයක් අසලින් අප යමු. එහි රැකවල් කරන සොල්දාදුවා සීරුවෙන් අවිය අතට ගෙන අපට හමුදා ක්‍රමයට ආචාර කරයි. වැස්ස නිසා බංකරය තෙත් වී තිබේ. අද දින රාත්‍රිය ඔහු ගත කරන්නේ මේ වතුර පිරුණු බංකරයේය​. 

මේ අවට භූමිය සිංහල සහ ද්‍රවිඩ තරුණයන් ගේ රුධිරයෙන් තෙත් වී තිබේ.  දුර දක්නා නුවනකින් සහ රාජතාන්තික භාවයකින් තොර වූ බල ලෝභී සිංහල සහ දෙමල දේශපාලකයන් විසින් කැස කවා  ආරම්භ  කරන ලද යුද්දය නිසා වියැකී ගිය ජීවිත , විනාශ වූ දේපළ , සුන් වූ අපේක්‍ෂා කෙතරම් ද ? 

වෛද්‍ය රුවන් එම් ජයතුංග