යූක්‍රයින ගැමි නිවසකට ගියෙමි

මගිලෝ පදෝල්ස්කි නගරය යූක්‍රයිනයේ තිබෙන අලංකාර නගරයන් ගෙන් එකකි. එම නගරය බේසමක් වැන්න​. නගරයේ සිට ඉහල බැලූ විට වටෙට කඳු වලල්ලක් පෙනේ. ස්වභාවධර්මයාගේ දායාද ලැබූ  මගිලෝ පදෝල්ස්කි නගරයට වරක් මා ගියෙමි. 

වෛද්‍ය පීඨයේ මා සමග ඉගෙනුම ලැබූ ඉවනාශ්කා ගේ උපන් ගම වූයේ මගිලෝ පදෝල්ස්කි නගරයයි. ඔහු ඒ වන විට විවහා වී සිටි අතර ඔහුගේ කුළුදුල් බිළිඳු දියණිය බෞතීස්ම කිරීමේ උත්සවයට ඉවනාශ්කා මටද ආරාධනා කලේය​. මට ඉවනාශ්කාගේ දියණියට ඥාණ පියා වන්නට වේ දැයි කුකුසක් මා තුල විය . ඒ මම බෞද්ධයෙකු වන නිසාය​. නමුත් ස්ටෙපාන් ඥාණ පියා වන බව ඉවනාශ්කා කීවෙන් මගේ සැකය දුරු විය​. 

මේ කාලය ගර්බචොව් ගේ පෙරෙස්ත්‍රොයිකා ක්‍රියාදාමය දියත් කල සමයයි. කොමියුනිස්ට් පාලන කාලයේ බෞතීස්මය වැනි ක්‍රිස්තියානි ආගමික උත්සව සිදු කලේ අප්‍රසිද්ධවය​. පෙරෙස්ත්‍රොයිකා සමයේ ආගමික නිදහස මතුවූ නිසාදෝ ක්‍රිස්තියානි ආගමික උත්සව බහුලව සිදු විය​. 

මගිලෝ පදෝල්ස්කි නගරය එවකට මා ජීවත් වූ විනිට්සා නගරයේ සිට කිලෝ මීටර් 118 පමණ දුරකින් පිහිටා තිබේ. ඉවනාශ්කා ජීවත් වූයේ නගරයටත් එපිට ග්‍රාමීය ප්‍රදේශයක නිසා මම සෙනසුරාදා දිනෙක උදේ රැයින් බස් රථයක නැගී මගිලෝ පදෝල්ස්කි වෙත ගියෙමි. 

දෙවන ලෝක යුද කාලයේ මගිලෝ පදෝල්ස්කි නගරය ජර්මානුන් ගෙන් පිරී තිබුනි. මෙම නගරයේ වාසය කරන ලද යුදෙව්වන් සියළුදෙනාම පාහේ නට්සීන් විසින් මරා දමන ලදි. නගරයේ අයිතිහාසික ස්ථාන තිබුණද ඒවා වෙත යාමට කාලවේලාවක් නොවීය​. බෞතීස්මය  ඉරිදා නිසා මම සෙනසුරාදා දහවල් වන විට ඉවනාශ්කා ගේ නිවසට ලඟා වූයෙමි. 

ඉවනාශ්කාගේ ගැමි ගෙදර ආකෘතික යූක්‍රයීන ගැමි නිවසකි.   ස්ටාලින් විසින් බලහත්කාරයෙන් දියත් කරන ලද සමූහ ගොවිපළවල් ක්‍රමය මේ වන විට අසාර්ථක වෙමින් තිබුණි. සමහර සමූහ ගොවිපළවල්  සභාපතිවරු 1970 -1977 කාලයේ ලංකාවේ සමුපකාර මැනේජර්ලා මෙන් ලෝක හොරු වූහ​. සැමටම එක වේතනයක් ලැබීම නිසා අභිප්‍රේරණය අඩුවීම ,  අයිස් ගැසීමට , වංචා කිරීමට හැකිවීම වැනි කරුණු නිසා සමූහ ගොවිපළවල් ක්‍රමය කඩාවැටුණි. සමහර ප්‍රදේශ වල ආහාර බෙදා හැරීම අක්‍රමවත් විය​. මේ නිසා පෙරෙස්ත්‍රොයිකාව විසින් කුඩා පුද්ගලික ගොවිපොලවල් දිරිමත් කරන ලදි. සමහර පෞද්ගලික ගොවිපලවල් අක්කරයක තරම් විය​. නමුත් ඉවනාෂ්කාගේ ගොවිපළ තරමක් විශාලය​. එහි කැරට්,  ගෝවා අර්තාපල් , තක්කාලි වවා තිබුණි. ගොවිපලේ වැඩ කලේ පවුලේ සාමාජිකයන් පමණි.   ඔවුන් ස්වයංපෝෂිතය​. පාන් සහ චීස් පවා ඔවුන් නිවසේ සදා ගත්හ. 

රුසියන්වරු සහ යූක්‍රයීනයන් ආගන්තුක සත්කාරයේ නියමුවෝ වෙති. මා ඔවුන් ගේ නිවසට පැමිණි වහාම කෑම මේසය සූදානම් කෙරිනි. කෑම මේසය මගුල් මේසයක් මෙන් විය​. අළුත් පළතුරු වර්ග , මස් මාළු , සුප් වර්ග ක්‍ෂීරමය ආහාර යනාදී දහසකුත් දේවල් මේසය මත විය​. එසේම වොඩ්කා සහ වයින් ද විය​. මම ඉතා රසැති ස්වභාවික වයින් පානය කලෙමි. ඉවනාශ්කා ගේ මව ඉතා කරුණාවන්ත කාන්තාවකි. ඇය වඩාත් සමීප ලංකාවේ ගම්බද කරුණාවන්ත දයාවන්ත කාන්තාවකටය​. හමේ සුද ඇරෙන්නට ඇය තුල ලංකාවේ ගැමි ලියන්ගේ සියළු  යහ ගුණ තිබේ. එහෙත් එක් දෙයකින් ඇය අපගේ ගම්බද වනිතාවන්ට වඩා වෙනස් වූවාය​. 

ඔවුනට ලස්සන පුෂ්ටිමත් සයිබීරියන් හස්කි වර්ගයේ බැල්ලක වූවාය​. ඇය පසුගිය ශීත සමයේ පැටවන් බිහි කල බවත් එම පැටවුන් අසල්වැසියන්ට බෙදා ඉතිරි වූ පැටවුන් දෙදෙනෙක් දියේ ගිල්වා මරා දැමූ බව ඇය කීවේ කිසිදු  වෙනස්කමකින් තොරවය​. එය අසා මගේ ගත හිරි වැටුණි. ඒ අපගේ බෞද්ධ ශික්‍ෂණය නිසා බව මම සිතමි. 

වෛද්‍ය රුවන් එම් ජයතුංග